Вынікі пошуку

У межах кампаніі салідарнасці #WeStandBYyou Отмар фон Хольц («Саюз 90/Зялёныя»), Луіза Ліцына-Бодэ (Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі) і Міхаэль Захер («Саюз 90/Зялёныя») прынялі на сябе ролю "хросных" для беларускіх палітычных. зняволеных. Гэты сімвалічны жэст выказвае падтрымку і салідарнасць з тымі, хто стаў ахвярай палітычна матываваных рэпрэсій. Адным з такіх палітвязняў з'яўляецца Данііл Чаўнакоў, работнік Мінскага аўтамабільнага завода (МАЗ). Ягоны арышт у лістападзе 2021 года быў следствам удзелу ў мірнай акцыя пратэсту за дэмакратыю і правы чалавека ў Беларусі. Ён асуджаны па неабгрунтаваных абвінавачаннях і прыгавораны да 5 гадоў пазбаўлення волі. Отмар фон Хольц, які стаў яго "хросным" адзначае, што беларусы рызыкуюць усім, выступаючы за свае ідэалы, і заслугоўваюць падтрымкі і прызнання. Ён падкрэслівае важнасць свабоды выказвання меркаванняў як аднаго з асноўных прынцыпаў дэмакратыі. Яшчэ адным прыкладам палітычнага пераследу з'яўляецца Аляксандр Балонкін, намеснік старшыні пяршоўкі Беларускага Незалежнага прафсаюза работнікаў ААТ "Нафтан", арыштаваны ў жніўні 2023 года. Ягоная «хросная» Луіза Ліцына-Бодэ адзначае, што для сацыял-дэмакрата асабліва важна падтрымліваць свабодныя прафсаюзы, якія адыгрываюць важную ролю ў барацьбе за справядлівасць і дэмакратыю. Яна заклікае да вызвалення ўсіх палітычных зняволеных у Беларусі і падкрэслівае важнасць іх барацьбы. Гэтыя дзеянні нямецкіх дэпутатаў становяцца часткай сусветнай кампаніі па абароне правоў чалавека і падтрымцы дэмакратыі ў Беларусі. У сваіх дзеяннях яны выражаюць прынцыпы салідарнасці, правасуддзя і абароны асноўных правоў чалавека. Грунтуючыся на прынцыпах дэмакратыі і вяршэнства закону, нямецкія дэпутаты заклікаюць да неадкладнага вызвалення ўсіх палітычных зняволеных у Беларусі і ўвагі да парушэнняў правоў чалавека ў гэтай краіне. Крыніца: Libereco Read this text in рус or eng

Што рабіць жанчыне, калі яна падвяргаецца дамаганню з боку начальніка ці калегі на працоўным месцы? Варыянт абароны ад дамаганняў на працы (харасмэнт) трэба выбіраць у кожным выпадку з улікам пэўных акалічнасцяў - універсальнай інструкцыі тут няма. Згодна з канвенцыяй МАП 2019 года аб выкараненні гвалту і дамаганняў (№190), гвалт і дамаганні на працоўным месцы — гэта непрымальныя формы паводзін і практыкі, якія прычыняюць або могуць прычыніць фізічную, псіхалагічную, сэксуальную або эканамічную шкоду. Працоўнае заканадаўства Беларусі нічога не гаворыць наконт сэксуальных дамаганняў на працы, тым не менш, артыкул 14 Працоўнага кодэкса забараняе любую, у тым ліку і па прыкмеце полу дыскрымінацыю ў сферы працоўных адносін. Галоўнае ў такой сітуацыі не цярпець і не маўчаць. І перад тым, як надаць такім паводзінам начальніка ці калегі па працы публічнасць, трэба паспрабаваць папярэдне назапасіцца любога роду доказамі, якія пацвярджаюць такія факты (сведкі, перапіска ў месэнджарах, аўдыё або відэа запіс размоваў і г.д.). Маючы на руках доказы, можна ўступаць з «залётнікам» у перамовы з моцных пазіцый, не баючыся выстаўляць ультыматум. У спакойнай манеры паказаць сваю рашучасць ісці да канца ў адстойванні сваіх правоў, прагаварыць, што ўсе маюць права на працу ў роўных умовах, дыскрымінацыя забаронена, а працадаўца не можа ставіць аплату і ўмовы працы ў залежнасць ад сваіх асабістых патрабаванняў. Можна ўзгадаць Канстытуцыю, якая гарантуе ўсім роўнасць перад законам, у тым ліку і па прыкмеце полу. Кіраўнік-мужчына не мае больш канстытуцыйных правоў, чым яго падпарадкаваная-жанчына, і наадварот. Важна таксама намякнуць, што прымус да дзеянняў сэксуальнага характару з'яўляецца крымінальна караемым дзеяннем (артыкул 170 Крымінальнага кодэкса). Пленум Вярхоўнага суда пастановай №7 "Аб судовай практыцы па справах аб злачынствах супраць палавой недатыкальнасці або палавой свабоды" тлумачыць, што пад прымусам да дзеянняў сэксуальнага характару разумеецца ўздзеянне абвінавачанага на пацярпелую, у тым ліку і з выкарыстаннем службовай, матэрыяльнай ці іншай залежнасці. Пасля такіх перамоваў ці наўрад «залётнік» начальнік або калега па працы далей будзе пераследваць Вас. Ну а раптам калі не зразумее - маючы доказы смела заяўляйце ў праваахоўныя органы! Толькі з доказамі, бо адказнасці за паклёп, за гонар, годнасць і дзелавую рэпутацыю ніхто не адмяняў! Мы жадаем вам ніколі не сутыкацца з падобнымі сітуацыямі, але калі раптам давядзецца, не саромейцеся пракансультавацца з юрыстам, перш чым нешта рабіць. Вы можаце звярнуцца да нас за дапамогай. Калі ў Вас ёсць канкрэтная сітуацыя і вы не знайшлі тут адказу - вось спасылка на наш чат-бот, дзе вы атрымаеце індывідуальную кансультацыю. Леанід СУДАЛЕНКА, юрыст Salidarnast e.V. з дваццацігадовым досведам у пытаннях абароны правоў працоўных Беларусі. Былы прававы інспектар дэмакратычнага прафсаюза РЭП, сябра праваабарончага цэнтру “Вясна”, лаўрэат міжнародных праваабарончых прэмій. Read this text in рус

Супраць былога палітзняволенага і юрыста Salidarnast Леаніда Судаленкі распачалі завочную крымінальную справу. Інфармацыя пра гэта з'явілася 4 сакавіка ў тг-канале "Специальное производство. Официально". Яму інкрымінаваны артыкул 361-4 Крымінальнага кодэкса (садзейнічанне экстрэмісцкай дзейнасці). Што стала нагодай для новага палітычнага пераследу — пакуль невядома. Праваабаронца Леанід Судаленка пракаментаваў "Вясне" новую крымінальную справу супраць сябе. "Упэўнены, такім чынам беларускія спецслужбы спрабуюць прымусіць мяне замаўчаць, таму што пасля вызвалення я не здаўся і не замаўчаў. Я публічна выступіў як сведка катаванняў у беларускіх турмах у сценах Еўрапарламента. Пра ўмовы, у якіх вымушаны сядзець беларускія палітвязні, я публічна распавядаў на пляцоўках не толькі Францыі, Польшы, Германі і Фінлядыі. Не было таго незалежнага СМІ, з якім бы я адмовіўся размаўляць пра перажытыя тры гады турэмнага зняволення. Ужо праз тры месяцы са дня вызвалення спецслужбы пачалі супраць мяне новую крымінальную справу, абвінаваціўшы ў дзвюх частках артыкула па экстрэмізме. Максімальны тэрмін па гэтаму артыкуле — да шасці гадоў. Наступным крокам будзе, напэўна, пазбаўленне беларускага грамадзянства, якое я атрымаў з нараджэння. Ну, а потым яшчэ, відаць, пачнуць чарговую спецвытворчасць па прызнанні майго факта нараджэння незаконным, бо ў краіне чацвёрты год працягваецца неабвешчананае надзвычайнае становішча. Сёння, дарэчы, "гарант Канстытуцыі" падпісаў Указ аб працы дзяржорганаў пры ваенным становішчы... На кароткачасовай дыстанцыі тыя, хто захапіў уладу ў Беларусі, могуць сабе дазволіць такое бяспраўе. А калі ў краіну вернецца канстытуцыйная законнасць, зразумела, што ўсё гэта не будзе каштаваць нават паперы, на якой яны малююць справу супраць мяне ў следчых камітэтах. Адно турбуе: кароткая дыстанцыя зацягнулася. Нават калі мяне кінулі ў турму, не думаў, што ўвесь тэрмін буду сядзець. Зацягваецца гэтая дыстанцыя — і гэта мяне зараз хвалюе. А так, дзякуй спецслужбам, адзначылі мае заслугі ў чарговы раз. Буду працягваць далей працаваць на новую і дзеля новай Беларусі!" Нагадаем, у лістападзе 2021-га году яго асудзілі да трох гадоў зняволення. Праваабаронца выйшаў на волю 21 ліпеня 2023 года, цалкам адбыўшы свой тэрмін — за кратамі праваабаронцу ўтрымлівалі два з паловай гады. Праз два тыдні пасля вызвалення ён з'ехаў з Беларусі. За межамі краіны ён працягнуў праваабарончую дзейнасць. А ўжо праз тры месяцы пасля вызвалення супраць Леаніда распачалі новую крымінальную справу. Read this text in рус or eng

У выніку нядаўняй трагедыі ў Салігорску на найбуйнейшым калійным прадпрыемстве ААТ "Беларуськалій", дзе ў чарговы раз загінуў працоўны, зноў узнікаюць пытанні па арганізацыі бяспекі працы. На момант напісання навіны, афіцыйная версія здарэння не была прадстаўлена адміністрацыяй прадпрыемства, што выклікае шмат пытанняў. Аднак, эксперты ўжо прапанавалі свае адзнакі і здагадкі адносна прычын таго, што адбылося. Мы звярнуліся па каментар да былога работніка прадпрыемства і экс-лідара Незалежнага прафсаюза на 1 Рудаўпраўленні Паўла Сакалоўскага. Паводле яго слоў, сёння немагчыма з поўнай упэўненасцю ўказаць канкрэтную прычыну трагедыі, бо няма афіцыйнай інфармацыі ад адміністрацыі. Аднак, папярэднія здагадкі кажуць аб магчымым выбуху кола або здарэнні са стопарным кальцом. - Хутчэй за ўсё, гэта адбылося падчас замены кола самаходнага вагона. Работнікам забаронены шэраг пэўных аперацый. Напрыклад, яны не маюць права напампоўваць кола на месцы. Таксама не маюць права яго бартаваць. Проста мяняць кола на новае ім дазволена. Звычайна ім прывозяць накачанае кола і работнікі ўжо яго замяняюць, - адзначае былы прафсаюзны лідар. - У большасці выпадкаў, усе працаўнікі выдатна ведаюць, што як рабіць. Але калі ў іх "гарыць план", то яны забываюць аб мерах засцярогі. Комплексы, на якіх працаваў загінулы, займаюцца падрыхтоўкай горнай выпрацоўкі: наразаюць розныя вентыляцыйныя штрэкі, рамонтныя штрэкі і іншае. На «Беларуськаліі» існавала такая праблема, што гэтыя комплексы адставалі ў падрыхтоўцы выпрацоўкі перад здабычнымі комплексамі, якія здабывалі значна хутчэй, чым працавала падрыхтоўка. Таму на праходчыкаў было скінута шмат працы, а саму здабычу крыху стрымлівалі. Гэта таксама можна лічыць ускосным чыннікам трагедыі, паколькі працы для гэтых брыгад было на парадак больш. Акрамя таго, адным з фактараў, які мог паўплываць на тое, што адбылося, - гэта начная змена, падчас якой адбылася трагедыя. Стомленасць працаўнікоў і адсутнасць належнай увагі маглі стаць крытычным момантам у такіх сітуацыях. Прычына няшчасных выпадкаў на вытворчасці заключаецца ў больш фундаментальных праблемах, такіх як арганізацыя сістэмы аплаты працы, якая стымулюе работнікаў да парушэнняў і рызыкі. - Такая сістэма аплаты працы, заснаваная на перавыпрацоўках планаў і нормаў, стварае ціск на работнікаў, прымушаючы іх ігнараваць меры засцярогі дзеля заробку. Нядаўна таксама быў выпадак, калі працаўніку прыціснула сцягно самаходным вагонам. Цяпер ён ідзе на папраўку, але такога роду выпадкі адбываюцца з-за сфарміраванай сістэмы аплаты працы ў забойшчыкаў, - кажа Павел. - Мы раней падлічвалі, і атрымліваецца, што калі працаўнік будзе атрымліваць тарыф і прэмію, то гэта выходзіць недзе 1600 рублёў. Астатняя, большая частка заробку - гэта перавыпрацоўкі планаў і нормаў. Дадатковыя прэміі. У сутнасці выбудаваная патагонная сістэма заробку. Людзі спяшаюцца і ідуць на парушэнні і рызыку, каб зарабіць грошай і пракарміць сям'ю. Нягледзячы на магчымыя фактары, якія прывялі да трагедыі, многія заўважылі адсутнасць афіцыйнай інфармацыі наконт гэтага. Праўладны «Белхімпрафсаюз» у сваёй групе ў сацсетках першапачаткова напісаў пасаду спачування, аднак праз некаторы час выдаліў яго. Як мяркуецца, гэта было зроблена па ўказцы адміністрацыі "Беларуськалія". - Хутчэй за ўсё гэтую каманду дала адміністрацыя прадпрыемства, каб не фармаваць нейкую негатыўную позву. Калі зірнуць у групу "Белхімпрафсаюза", то там вечныя паездкі, святы, спартыўныя мерапрыемствы; такое адчуванне, што гэта група не прафсаюза, а сацыяльнага аддзела прадпрыемства, які займаецца вольны час і забаўкай працаўнікоў. Гэтым яны яшчэ і фармуюць няправільнае ўяўленне пра прафсаюзы і робяць гэта, магчыма, наўмысна. У святле гэтай трагедыі, мы чакаем афіцыйнага тлумачэння здарэння, каб растлумачыць прычыны і наступствы інцыдэнту, а таксама высветліць, якія меры будуць прынятыя для прадухілення такіх сітуацый у будучыні. Жадаецца нагадаць усім працаўнікам, што на працы не варта спяшацца, паколькі ваша жыццё і здароўе неацэнныя. Read this text in рус

Гомельскі абласны суд вынес прысуд былому работніку металургічнага камбіната ў Жлобіне, Дзмітрыю Шчарбіне, прыгаварыўшы яго да аднаго года пазбаўлення волі па абвінавачанні ва «ўзбуджэнні варожасці». Судовае паседжанне пачалося 16 лютага пад старшынствам суддзі Вадзіма Бабырова. Зміцер Шчарбін, 29 гадоў, быў затрыманы сілавікамі ў кастрычніку 2023 года. Яго абвінавацілі ва ўдзеле ў пратэстах 2020 года, якія праходзілі на БМЗ. Раней яму было абяцана, што яго не будуць пераследаваць, але суд прыйшоў да іншага рашэння. У жніўні 2020 года Жлобін стаў адным з цэнтраў пратэстаў у Гомельскай вобласці. Там тысячы грамадзянаў патрабавалі новых выбараў і асуджалі гвалт сілавікоў. Беларускі металургічны камбінат быў спынены на некалькі гадзін з-за пратэстаў працоўных. Кіраўніцтва прадпрыемства першапачаткова абяцала не караць удзельнікаў забастоўкі, але па факце пераследу набылі масавы характар са звальненнямі і арыштамі супрацоўнікаў прадпрыемства. Чатыры чалавекі былі прыгавораны да турэмных тэрмінаў па артыкуле арганізацыі групавых дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак. Read this text in рус or eng

Былую кіраўніцу першаснай арганізацыі Беларускага Незалежнага прафсаюза на ААТ «Нафтан» затрымалі ў жніўні 2023 года. Спачатку была інфармацыя, што яе абвінавачваюць у «закліках да дзеянняў супраць нацыянальнай бяспекі». Вядома, што сілавікі больш за месяц праводзілі масавыя затрыманні і допыты знаёмых Вольгі ў Наваполацку, каб знайсці хоць нейкую інфармацыю супраць яе. У выніку судзіць яе будуць па ч.1 артыкула 130 КК (распальванне іншай сацыяльнай варожасці). Справу ў закрытым рэжыме пачне разглядаць Віцебскі абласны суд 11 сакавіка. Суд будзе весці суддзя Галіна Бондал. Вольга Брыцікава адпрацавала на "Нафтане" 16 гадоў, але была звольненая за выказванне сваёй пазіцыі. Палітвязня шмат разоў затрымлівалі за выказванні супраць агрэсіі Расеі ва Украіне і распаўсюд «экстрэмісцкіх» матэрыялаў. Цягам 2022 года яна правяла ў зняволенні 105 сутак, з іх - 75 запар. Адрас для грашовых пераводаў, пасылак і тэлеграм: СІЗА-2, 210026, г. Віцебск, вуліца Гагарына, 2, Вольга Ігараўна Брыцікава. Read this text in рус or eng

27-28 лютага выконваючы абавязкі старшыні Беларускага кангрэса дэмакратычных прафсаюзаў (БКДП) Максім Пазнякоў падчас свайго візіту ў Рым сустрэўся з высокапастаўленымі прадстаўнікамі італьянскага парламента і прафсаюзнага руху. Адным з ключавых момантаў гэтага дня стала сустрэча са старшынёй камітэта па замежных справах і абароне Сената Італіі, сенатарам Стэфаніяй Краксі. Падчас гэтай сустрэчы была асветленая сітуацыя з правамі прафсаюзаў і правамі чалавека ў Беларусі. Пазнякоў прадставіў дэталёвы агляд падзей і выклікаў, якія стаяць перад працоўным рухам у краіне. Акрамя таго, Максім Пазнякоў правёў сустрэчу з П'ерам Паола Бамбардзьеры, генеральным сакратаром адной з вядучай італьянскай канфедэрацый прафсаюзаў - UIL. Падчас гэтай сустрэчы была выказана падтрымка і салідарнасць лідарам і актывістам беларускіх прафсаюзаў, якія апынуліся ў турме за сваю дзейнасць. Завяршэннем насычанага дня сталі сустрэчы і прэс-канферэнцыя з прадстаўнікамі трох найбуйнейшых італьянскіх канфедэрацый прафсаюзаў - UIL, CGIL і CISL. На гэтых мерапрыемствах былі ўзняты важныя пытанні парушэнняў правоў і свабодаў прафсаюзаў у Беларусі. Заключным акордам дня стала сустрэча з прадстаўнікамі беларускай дыяспары ў Рыме. Працягваючы свой візіт у "Вечны горад", Рым, Максім Пазнякоў сустрэўся 28 лютага з Маўрыцыа Ландзіні (Maurizio Landini) - Генеральным Сакратаром прафсаюза CGIL. Бакі абмеркавалі сітуацыю вакол незалежных прафсаюзаў у Беларусi, парушэнні правоў і свабод беларускіх прафсаюзных лідараў і актывістаў. Лідар незалежнага прафсаюзнага руху Беларусі пры падтрымцы  італьянскіх прафсаюзаў UIL, CGIL і CISL паўдзельнічаў у слуханнях у Парламенце і правёў сустрэчы і з італьянскімі парламенітарыямі, якія зараз ужо добра дасведчаныя аб сітуацыі з незалежным прафрухам Беларусі і аб зняволеных лідэрах і актывістах, якія былі пасаджаныя ў турму за сваю прафсаюзную дзейнасць. Гэтыя прадуктыўныя дні сустрэч і дыскусій падкрэсліў важнасць міжнароднай падтрымкі для барацьбы за свабоду і справядлівасць у Беларусі. Read this text in рус or eng

На працягу апошняга дзесяцігоддзя ў Беларусі актыўна праводзіцца кампанія па стымуляванні нараджальнасці. У рамках гэтай ініцыятывы ўрад прапануе шматдзетным сем'ям рэгулярныя сацыяльныя дапамогі і магчымасць жыллёвага забеспячэння. З аднаго боку ініцыятыва годная пахвалы, аднак у гэтага ёсць і адваротны бок. Нярэдка гэтым карыстаюцца сацыяльна безадказныя людзі. Выхаваныя ў сем'ях, дзе пануе алкагалізм, аб'юз, бязладныя сувязі і галеча. І вось дзеці, якія выраслі ў гэтых сем'ях, часцяком пачынаюць заводзіць дзяцей і паўтараць лад жыцця сваіх бестурботных бацькоў. Самі дзеці ці школа, ці іншыя органы рана ці позна ініцыююць пазбаўленне бацькоўскіх правоў у такіх бацькоў. Вызначаюць апекуноў дзецям і аліменты былым бацькам. Бацькі часта не здольныя выплаціць аліменты ў поўным аб'ёме і за даўгі трапляюць у суд, дзе іх, накіроўваюць на працу ў дзяржарганізацыі, тыпу "Зеленбуд", дзе зарплата не дазваляе выплачваць аліменты ў поўным аб'ёме. Зноў людзі аказваюцца няздольнымі выплачваць аліменты. Зноў доўг, суд, хатняя хімія ці калонія на 1-2 гады. Калі чалавек трапляе ў калонію, то грошай, якія пералічваюцца па іскавых абавязацельствах, яшчэ менш. Звычайна такая катэгорыя - былых сацыяльна безадказных, не здольная выконваць складаную, больш-менш кваліфікаваную працу. Ад заробленай сумы яны могуць выкарыстоўваць толькі 10 працэнтаў, а заробкі ў іх звычайна невялікія. Кожны месяц яны пішуць заяву на тое, каб ад іх заробку вычыталі доўг па аліментах. Што ў іх застаецца на руках для жыцця, не зразумела? Каб пазбегнуць гэтай сітуацыі, такі кантынгент часта збягае ў РФ, каб мець магчымасць зарабляць больш. Уладкоўваюцца, у асноўным, па вахтавым метадзе працы, магчыма яшчэ і на паўлегальнай аснове. Па сутнасці, з аднаго рабства трапляюць у іншае. Расійскія працадаўцы і рознага роду службы, заплюшчваюць вочы на іх статус, паколькі зараз зацікаўлены ў бяспраўных і нізкааплатных кадрах, з-за дэфіцыту працоўнай сілы. А гэта ў сваю чаргу дазваляе нашым мігрантам укрывацца ад крымінальнай адказнасці па арт. 174 КК РБ, дзе ім свеціць працу "абавязаных асоб". Як становяцца "абавязанымі асобамі"? Прававая ацэнка сітуацыі ад юрыста «Salidarnast» Леаніда Судаленкі "Абавязанымі асобамі" становяцца бацькі на падставе Дэкрэта прэзідэнта №18 "Аб дадатковых мерах па дзяржаўнай абароне дзяцей у нядобранадзейных сем'ях" у выпадках: - адабрання ў іх дзяцей па рашэнні камісіі па справах непаўналетніх; - адабрання ў іх дзяцей на падставе рашэння суда без пазбаўлення бацькоўскіх правоў; - пазбаўлення іх бацькоўскіх правоў; - знаходжання іх у вышуку, лячэбна-працоўных прафілакторыях ці ў месцах утрымання пад вартай; - адбывання пакарання ва ўстановах, якія выконваюць пакаранне ў выглядзе пазбаўлення волі, абмежавання волі, арышту. Расходы па ўтрыманню дзяцей не кампенсуюцца бацькамі, прызнанымі недзеяздольнымі, а таксама бацькамі, якія не могуць выконваць бацькоўскія абавязкі па стану здароўя на падставе заключэння ўрачэбна-кансультацыйнай камісіі, выдадзенага дзяржаўнай арганізацыяй аховы здароўя. Абавязкі «абавязанай асобы» Працуючы "абавязаная асоба" пакрывае выдаткі па ўтрыманні дзяцей з заработнай платы па яго заяве, якая павінна быць пададзена ў трохдзённы тэрмін пасля перадачы дзіцяці на дзяржаўнае забеспячэнне. Калі памер заработнай платы і прыраўнаваных да яе даходаў "абавязанай асобы" не дазваляе ёй на працягу шасці месяцаў у поўным аб'ёме выконваць дадзеныя абавязацельствы, "абавязаная асоба" падлягае працаўладкаванню на новае месца працы. Праца "абавязаных асоб" ажыццяўляецца згодна з судовай пастановай аб працаўладкаванні, якая накіроўваецца ў орган па працы, занятасці і сацыяльнай абароне. "Абавязаная асоба" павінна з'явіцца ў арганізацыю для працаўладкавання і пачаць працу не пазней за дзень, які ідзе за днём атрымання накіравання органа па працы, занятасці і сацыяльнай абароне. Кантроль за штодзённай яўкай "абавязаных асоб" на працу ажыццяўляюць наймальнікі сумесна з органамі ўнутраных спраў і органамі па працы, занятасці і сацыяльнай абароне. Ухіленне "абавязанай асобы" ад яўкі на працу, якая складае дзесяць і больш працоўных дзён на працягу трох месяцаў, учыненае на працягу года пасля накладання адміністрацыйнага спагнання за такое ж парушэнне з'яўляюцца падставай для прыцягнення яго да адказнасці ў адпаведнасці з артыкулам 174 Крымінальнага кодэкса (п. п. 11-14 Дэкрэта №18). Ці з'яўляецца праца «абавязаных асоб» прымусовай? Аналіз пералічанага заканадаўства і ўмоў працы "абавязаных асоб" у Беларусі, уключаючы памеры ўтрыманняў з іх заработнай платы, злоўжыванняў іх уразлівасцю, абмежаванняў свабоды перамяшчэння, запалохвання і пагрозы (з рызыкай пазбаўлення волі па артыкуле 174 КК) не падпадаюць пад агаворкі, указаныя ў п. 2 артыкула 2 Канвенцыі МАП №29 аб прымусовай і абавязковай працы, уступае ў супярэчнасць з ч. 4 артыкула 41 Канстытуцыі, артыкулам 13 Працоўнага кодэкса і павінен быць кваліфікаваны як прымусовая праца. Такая праца з'яўляецца ў Беларусі шырока распаўсюджанай дыскрымінацыяй у адносінах да асоб, якія пакутуюць ад алкагольнай або наркатычнай залежнасці. Замест таго, каб займацца барацьбой з прычынамі гэтых залежнасцяў і суправаджэннем дадзеных асоб у рамках адпаведных праграм падтрымкі пры выкананні іх сацыяльных правоў, а таксама абаронай правоў іх дзяцей, дзяржава спрыяе стыгматызацыі дадзенай групы асоб і пазбаўляе іх асноўных правоў. У выпадку невыканання гэтых норм вы можаце звярнуцца да нас за дапамогай. Калі ў Вас ёсць канкрэтная сітуацыя і вы не знайшлі тут адказу - вось спасылка на наш чат-бот, дзе вы атрымаеце індывідуальную кансультацыю. Леанід СУДАЛЕНКА, юрыст Salidarnast e.V. з дваццацігадовым досведам у пытаннях абароны правоў працоўных Беларусі. Былы прававы інспектар дэмакратычнага прафсаюза РЭП, сябра праваабарончага цэнтру “Вясна”, лаўрэат міжнародных праваабарончых прэмій. Read this text in рус

Цэнтральная выбарчая камісія (ЦВК) Беларусі апублікавала вынікі выбараў у Палату прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь. Сярод выбраных дэпутатаў аказаліся такія фігуры, як міністр працы, прапагандысты, рэжымныя палітыкі, а таксама кіраўнік Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі Міхаіл Арда. Склад ніжняй палаты парламента Беларусі абіраецца на пяць гадоў, што з'яўляецца новаўвядзеннем пасля змены выбарчага заканадаўства. На мінулых выбарах палата была абрана ў поўным складзе, што склала 110 дэпутацкіх месцаў. Канкурэнцыя склала ўсяго, каля двух чалавек на адно месца ў парламенце. Вядомыя імёны пераважаюць сярод новых дэпутатаў. Сярод іх кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Ігар Сяргеенка, міністр працы і сацыяльнай абароны Ірына Касцевіч, начальнік Ваеннай акадэміі Генадзь Лепяшко, рэктар Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Беларусі Вячаслаў Данілавіч, гендырэктар Нацыянальнай бібліятэкі Вадзім Гігін, саветнік пасольства Беларусі ў Расіі Аляксандр Шпакоўскі, лідэр ЛДПБ Алег Гайдукевіч, лідар найбуйнейшай у краіне Беларускай партыі "Белая Русь" Алег Раманаў, а таксама старшыня Федэрацыі прафсаюзаў Міхаіл Арда. Гэта ўжо трэці раз, калі Міхась Арда становіцца дэпутатам ніжняй палаты парламента. Ён раней узначальваў Беларускі рэспубліканскі саюз моладзі (БРСМ) у перыяд з 2003 па 2006 год, а таксама быў членам Савета Рэспублікі з 2016 па 2019 гады. Орда таксама вядомы як прыхільнік Аляксандра Лукашэнкі: у 2020 годзе ён узначаліў ініцыятыўную групу прэзідэнта на прэзідэнцкіх выбарах, а 15 ліпеня 2020 года Федэрацыя прафсаюзаў, пад ягоным кіраўніцтвам, афіцыйна падтрымала кандыдатуру Лукашэнкі. Гэта першая выбарчая кампанія пасля 2020 года - тады фальсіфікацыі і хваля гвалту справакавалі самыя масавыя пратэсты за ўсю гісторыю краіны. У сваю чаргу Злучаныя Штаты Амерыкі, як і МЗС ФРГ, асудзілі фіктыўныя парламенцкія і мясцовыя "выбары" рэжыму Аляксандра Лукашэнкі, якія прайшлі ў нядзелю ў Беларусі. Read this text in рус or eng

Супрацоўнікі Галоўнага ўпраўлення па барацьбе з арганізаванай злачыннасцю і карупцыяй (ГУБАЗ) працягваюць праводзіць арышты сярод работнікаў, якія бралі ўдзел у пратэстах супраць рэжыму Лукашэнкі ці апазіцыйна настроеных яму. На гэты раз пад прыцэлам апынуліся некалькі супрацоўнікаў кампаніі "Легіён-104", якая спецыялізуецца на абслугоўванні экранаў, на якіх быў паказаны зварот Святланы Ціханоўскай. Цікава адзначыць, што арыштаваныя на "пакаяльным відэа" маўчаць адносна падзей звязаных з трансляцыяй звароту Ціханоўскай, іх затрымалі, як мяркуецца, за ўдзел у акцыях пратэсту ў 2020 годзе. Нагадаем, што ўчора больш за 2000 экранаў у Беларусі паказалі зварот Святланы Ціханоўскай, арганізаванага пры падтрымцы арганізацыі "BelPol". Гэты інцыдэнт выклікаў ажыўленне сярод сілавікоў і стаў падставай для новых акцый запалохвання ў краіне. Арышты работнікаў, якія працягваюцца за іх удзел у палітычных дзеяннях, з'яўляюцца часткай шырокага маштабу пераследу апазіцыйна настроеных грамадзян у Беларусі. Крыніца: "Вясна" Read this text in рус or eng

Праваабаронца Леанід Судаленка ў экспрэс-каментары «Салідарнасці» — пра смерць у зняволенні Ігара Ледніка. — Гэта вельмі жахліва і гэта ўжо не першая смерць у беларускіх турмах. Але я казаў і буду казаць: людзі паміраюць дома ці ў бальніцах, а ў турмах людзей забіваюць, — падкрэсліў Леанід Судаленка, каментуючы «Салідарнасці» смерць палітвязня Ігара Ледніка. — Якой бы ні была афіцыйная версія, маўляў, памёр. А чаму ён памёр у 64 гады? Ён быў сур’ёзна хворы. Тады чаму яго не лячылі? І наогул, чаму сур’ёзна хворы чалавек быў у турме, а не на волі ці ў бальніцы? І зноў жа, ён адбываў пакаранне за абразу прэзідэнта. Калі хтосьці лічыць сябе такім абражаным, дык чаму ён не падаў пазоў супраць Ледніка ў грамадскім парадку і не патрабаваў кампенсацыі нанесенай шкоды? Чаму абавязкова крымінальная адказнасць і менавіта такі тэрмін — тры гады за абразу? Вось гэтыя пытанні не даюць мне супакою. — Немагчыма зараз не праводзіць паралелі. На мінулым тыдні загінуў расійскі палітвязень Аляксей Навальны. Мы неаднаразова бачылі яго па відэасувязі ў судах, маці з ім сустракалася літаральна на днях, і ён увесь час мог перадаваць інфармацыю. На жаль, гэта яго не ўратавала. А што казаць пра нашых палітвязняў, якія знаходзяцца наогул у рэжыме інкамунікада? — Так і ёсць, мы год і нават больш не маем ніякай сувязі з Сяргеем Ціханоўскім, Віктарам Бабарыка, Мікалаем Статкевічам, Максімам Знакам, Марыяй Калеснікавай ды іншымі палітычнымі вязнямі. Мы не ведаем, што з гэтымі людзьмі і колькі там можа быць ахвяр. Мы ведаем толькі, што іх увесь час змяшчаюць у ШЫЗА, дзе катуюць і холадам, і іншымі абмежаваннямі. Што мы можам рабіць, бо няма ў нас з вамі ключоў ад камер, каб вызваліць нашых братоў і сясцёр? Гэтыя ключы ў кішэні Лукашэнкі. Але ён ні з кім не вядзе перамовы, нават тая амністыя, якую ён зараз рыхтуе, да палітычных вязняў не будзе прымененая. Адзінае, што ў нас ёсць, каб супрацьстаяць, — наш голас. Гэта тое, што ў нас нельга адабраць. І мы павінны кожны дзень нават не казаць, а крычаць пра гэта ўсё, даводзіць як можна шырэй, распаўсюджваць інфармацыю пра тое, у якіх умовах непасрэдна адбываюць пакаранне беларускія палітычныя вязні. Крыніца: gazetaby.com Read this text in рус

Як жанчыне дамаўляцца з наймальнікам, каб паспяваць адвесці дзіця ў школу або забраць дзяцей з дзіцячага садка? Па гэтым пытанні неабходна звярнуцца да наймальніка з пісьмовай заявай, у якой выказаць просьбу ўзгадніць новы рэжым працы. Важна памятаць, што гарантыі маці выкладзены ў артыкуле 289 Працоўнага кодэкса, на якую і трэба зрабіць спасылку, абгрунтоўваючы неабходнасць змены рэжыму працы. Згодна з названай нормай для жанчын, якія маюць дзяцей ва ўзросце да 14 гадоў, наймальнік абавязаны ўстанавіць няпоўны працоўны час або няпоўны працоўны тыдзень. Як бачым, жанчыне дастаткова толькі выказаць просьбу і яна тут жа ператвараецца ў абавязак наймальніка. Змяненне рэжыму працы афармляецца ў далейшым загадам кіраўніка. У выпадку, калі такая змена ўстанаўліваецца на непрацяглы час, уносіць змены ў кантракт не патрабуецца. Пры гэтым варта памятаць, што пры ўсталяванні няпоўнага працоўнага часу, заработная плата будзе выплачвацца ў меншым памеры - за фактычна адпрацаваныя гадзіны. Іншымі словамі, у заробку жанчына ў такім выпадку ўсё ж страціць. Аднак і тут ёсць выйсце! Дзеючымі на прадпрыемствах Калектыўнымі дагаворамі наймальнікі могуць устанаўліваць больш ільготныя ў параўнанні з працоўным заканадаўствам умовы працы для сваіх работнікаў. Трэба смела пісаць ініцыятыўную заяву ў свой прафсаюз аб уключэнні ў Калектыўны дагавор папраўкі аб поўнай аплаце няпоўнага працоўнага дня. У выпадку невыканання гэтых норм вы можаце звярнуцца да нас за дапамогай. Калі ў Вас ёсць канкрэтная сітуацыя і вы не знайшлі тут адказу - вось спасылка на наш чат-бот, дзе вы атрымаеце індывідуальную кансультацыю. Леанід СУДАЛЕНКА, юрыст Salidarnast e.V. з дваццацігадовым досведам у пытаннях абароны правоў працоўных Беларусі. Былы прававы інспектар дэмакратычнага прафсаюза РЭП, сябра праваабарончага цэнтру “Вясна”, лаўрэат міжнародных праваабарончых прэмій. Read this text in рус