Вынікі пошуку

Нагадаем, 24-26 студзеня прадстаўнікі шведскіх прафсаюзаў і асацыяцыі "Salidarnast" сабраліся ў Брэмене для абмеркавання актуальных пытанняў, звязаных з правамі працоўных у Беларусі. Read this text in eng or rus

Стала вядома, што аўстрыйска-кіпрыёцкі дрэваапрацоўчы гігант Kronospan, які да нядаўняга часу актыўна прысутнічаў на беларускім рынку, канчаткова пакідае Беларусь. Юрыдычныя асобы, якім належалі заводы Kronospan у Беларусі, завяршылі рэбрэндынг. Прадпрыемствамі ў Смаргоні цяпер кіруюць кампаніі "Ультрадэкор", "Ультрадэкор Прапертыз" і "Ультрадэкор НТ", у Віцебску - "Ультрабілд", пад Магілёвам - "Ультрабілд Стыл" і "Ультра Плай ОСБ". Перайменаваны і іншыя мясцовыя юрыдычныя асобы. Як высветліў Office Life, выхад Kronospan з беларускага бізнесу адбыўся на пачатку восені мінулага года. Да гэтага аўстрыйцы завяршылі працэс перадачы таго ж Causa Foundation сваіх актываў у Расіі. Фонд зарэгістраваны ў ААЭ. Kronospan выйшаў на беларускі рынак у канцы 2000-х гадоў і стаў найбуйным фундатарам у мясцовую дрэваапрацоўку. Яго прадпрыемствы выпускалі тут драўняныя пліты, падлогавыя пакрыцці, смалы, лакі, спецыяльную паперу, сталёвыя канструкцыі і інш. Значная частка прадукцыі прызначалася для экспарту. Агульны аб'ём інвестыцый Kronospan у эканоміку Беларусі ацэньваўся каля 1 млрд еўра. Беларускія прадпрыемствы Kronospan былі ўключаны ў спіс забароненых да продажу без узгаднення з урадам актываў з недружалюбных краін. Варта адзначыць, што ў беларускіх турмах палітычныя зняволеныя вымушаныя працаваць на дрэваапрацоўцы, падвяргаючыся фізічнаму і псіхалагічнаму гвалту. У прыватнасці яны займаюцца дрэваапрацоўкай і піламатэрыяламі, якія выкарыстоўваюцца ў далейшай вытворчасці. Варта адзначыць, што шведская IKEA ў 2022 годзе таксама заявіла аб сваім сыходзе з беларускага рынку. Дэмакратычная супольнасць і прадстаўнікі незалежных прафсаюзаў неаднаразова ўзнімалі пытанне аб выкарыстанні прымусовай працы зняволеных. Read this text in eng or рус

Cтаршыня Беларускага Незалежнага прафсаюза (БНП), выканаўца абавязкаў старшыні Беларускага кангрэса дэмакратычных прафсаюзаў (БКДП) даў інтэрв'ю на Еўрарадыё. Што засталося ад незалежных прафсаюзаў у Беларусі і ці магчыма абараняць правы працоўных з-за мяжы, як на сітуацыю з прафсаюзным рухам рэагуюць міжнародныя прафсаюзныя і праваабарончыя арганізацыі, ці могуць яны паўплываць на пашырэнне ціску на лукашэнкаўскі рэжым? Read this text in eng or рус

Работніка Беларускага металургічнага завода (БМЗ), Дзмітрыя Шчарбіну, якога пасля арышту абяцалі вызваліць, пачнуць судзіць па крымінальным артукуле. 16 лютага яму было прад'яўлена абвінавачанне па артыкуле 130 Крымінальнага кодэкса "Распальванне расавай, нацыянальнай, рэлігійнай або іншай сацыяльнай варожасці або варожасці". Максімальнае пакаранне за гэты артыкул складае да пяці гадоў пазбаўлення волі. Як раней паведамлялася ў СМІ, Дзмітрыя Шчарбіну затрымалі ў кастрычніку 2023 года, а затым апублікавалі відэа з яго ўдзелам. Ананімны тэлеграм-канал, звязаны з КДБ, абвінаваціў яго ва ўдзеле ў пратэстах на заводзе ў 2020 годзе. Тады заявілі, што пераслед спынены: "Пасля адкрытай гутаркі з супрацоўнікамі праваахоўных органаў і дакладнай ацэнкі сваіх дзеянняў ён можа спакойна жыць і працаваць. Так што міліцыя выкарыстоўваюць не толькі сілавыя метады, але і размовы па душах. Палку ніхто не перагінае". Аднак, пасля затрымання Зміцер доўгі час не з'яўляўся ў сацыяльных сетках, што выклікала сумневы наконт яго вызвалення. Па дадзеных рэсурсу Dissidentby, Дзмітрыя 29 гадоў, у яго трое дзяцей. Судовы працэс будзе праводзіць суддзя Вадзім Бобыраў. Крыніца: Flagshtok Read this text in eng or рус

Нядаўна сілавікі затрымалі як мінімум трох працаўнікоў "Газпром трансгаз Беларусь". Інфармацыя пра гэта з'явілася ў тэлеграм-канале ГУБАЗіК, які апублікаваў відэа. На ім затрыманыя даюць у "пакаяныя" паказанні. Сярод арыштаваных аказаліся інжынер і вядучы інжынер прадпрыемства. Іх вымусілі падпісаць заявы, у якіх яны прызналі сваё дачыненне да «падтрымкі пратэстных настрояў», захоўвання «пратэстнай сімволікі» і рэпостам матэрыялаў з «экстрэмісцкіх» тэлеграм-каналаў. Адна з затрыманых работніц таксама была вымушана прызнаць свой удзел у несанкцыянаваных мітынгах у 2020 годзе, за што яна ўжо была затрымана. Гэты выпадак яшчэ раз падкрэслівае сістэматычнае парушэнне правоў працаўнікоў і выкарыстанне паліцэйскіх метадаў ціску з боку ўладаў на працоўных у Беларусі. Read this text in eng or рус

Нядаўні скандал у Гомельскай вобласці падкрэслівае безадказнасць у кадравай палітыцы Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі (ФПБ), у выніку якой на кіруючыя пасады прафсаюзных лідараў трапляюць амаральныя чыноўнікі, якім мала важныя інтарэсы працоўных. Сяргей Касінскі, былы кіраўнік Лельчыцкага райвыканкама, нядаўна апынуўся ў цэнтры скандальнай крымінальнай справы, звязанай з фінансавымі махінацыямі і злачыннымі схемамі. Па дадзеных следства, Касінскі і яго калегі арганізавалі сістэму фальсіфікацыі дадзеных, каб схаваць факты падзяжу буйной рагатай жывёлы. Мяса загінуўшых жывёл выдавалася ў лік заработнай платы работнікам, а падробленыя дакументы выкарыстоўваліся для скажэння дзяржаўнай статыстыкі. У выніку яны прычынілі шкоду не толькі бюджэту, але і работнікам прадпрыемстваў на суму, якая перавышае 80 тысяч рублёў. Экс-чыноўніку і яго хаўруснікам прад'яўлена абвінавачанне па артыкуле аб перавышэнне ўлады або службовых паўнамоцтваў (ч. 3 арт. 426 КК) - гэта ад трох да 10 гадоў калоніі. Падобныя скандалы ў сучаснай Беларусі, на жаль, не сталі рэдкасцю, калі працоўных сельгаспрадпрыемстваў змушаюць браць мяса дохлай жывёлы ў кошт заробка. Аднак, асаблівай увагі заслугоўвае факт, што пасля выкарыстання амаральнай схемы, былога старшыню райвыканкама прызначылі старшынёй праўладнай абласной арганізацыі прафсаюза работнікаў аграпрамысловага комплексу. Магчыма, Касінскі валодаў асаблівым прафсаюзным талентам? Аднак яго дзеянні, такія як "упарванне" працаўнікам мяса дохлых кароў у кошт заработнай платы, пра што ведала вялізная колькасць народа, якая зараз дае паказанні, і яго недастатковая ўвага да працоўных калектываў выклікаюць крайні сумневы ў яго здольнасці абараняць працоўныя правы. Што да заяваў Касінскага аб абароне законных правоў і інтарэсаў сябраў прафсаюза, якія ён прамаўляў у сваёй перадвыбарчай прамове на канферэнцыі, то яны выглядаюць вельмі цынічна ў кантэксце наступных абвінавачванняў у яго адрас. Гэты прыклад пацвярджае наяўнасць гнілой кадравай і фармальнай сістэмы "выбараў" у структуры праўладных прафсаюзаў аб'яднаных у Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі (ФПБ). Дзе на пасады прафбосаў прызначаюцца ідэолагі, былыя чыноўнікі, прадстаўнікі адміністрацыі прадпрыемстваў, экс-сілавікі ці тыя, хто выдае заробак гнілым мясам працоўным. Піліп Стары Read this text in eng or рус

Заўтра, 13 лютага, Валянцін Цераневіч, намеснік старшыні Беларускага Незалежнага прафсаюза на ААТ "Гродна Азот", адзначае свой дзень нараджэння ў турме. Валянцін быў арыштаваны 20 верасня 2021 года і стаў адным з фігурантаў па справе "Рабочага Руху". Валянцін Цераневіч — памочнік майстра на заводзе "Хімвалакно", які ўваходзіць у склад "Гродна Азота", ён быў абраны намеснікам старшыні Беларускага Незалежнага прафсаюза "Гродна Азота". Быў затрыманы 20 верасня 2021 года. Яму былі прад'яўлены абвінавачанні ў стварэнні экстрэмісцкага фарміравання і здрадзе дзяржаве, пасля чаго яму быў вынесены прыгавор на 12 гадоў пазбаўлення волі ва ўмовах узмоцненага рэжыму. Працэс закрылі да вынясення прысуду, хаця да гэтага ён праходзіў у адкрытым рэжыме. Праваабарончыя арганізацыі прызналі Валянціна Цераневіч палітычным зняволеным. Заўтра яму спаўняецца 49 гадоў. Адрас для лістоў Валянціну Валянцінавічу Цераневічу: ВК №1. 211440, г. Наваполацк, вул. Тэхнічная, 8. Read this text in бел or рус

Экс-палітвязень распавяла аб тым, як адбывала тэрмін у гомельскай калоніі №4. Цяпер Аксана (імя зменена па просьбе суразмоўніцы) у бяспецы. - Якія былі ўмовы ў калоніі? - Першыя шокавыя ўражанні я атрымала пад час этапавання з СІЗА ў калонію. Чамусьці не запомнілася перамяшчэнне з аўтазака ў цягнік. Магчыма, у дзень майго этапа было мала людзей, таму ўсё прайшло хутка і адносна лёгка. Але калі па дарозе да Гомеля сабралі ўвесь "этап", прыйшлося раскладваць усе тры ярусы ляжанак. На другім і трэцім ярусе можна было толькі легчы ўшчыльную бок аб бок з чужымі людзьмі. Мне ўдалося закаціцца на самы край, і я праспала амаль усю дарогу, 11-12 гадзін. Але схадзіць у прыбіральню можна было толькі ў пэўны час, вельмі многія гатовы былі мачыцца ў бутэлькі ў паўсагнутым стане на верхнім ярусе, таму што чакаць, калі дазволяць наведаць туалет, прыйшлося б больш за гадзіну. На шчасце, усе дацярпелі. Але жанчыны плакалі ад болю. Складана сказаць, колькі часу да размяшчэння іх у цягніку яны не мелі магчымасць схадзіць у прыбіральню. Усіх этапаваных асуджаных забяспечылі сухім пайком, але чыста тэхнічна з'есці яго можна было толькі па прыбыцці. У самой калоніі людзі спачатку выдыхнулі. Неба, рукі за спіной трымаць не трэба. Тварам да сцяны стаяць не трэба. Душ, набліжана падобны да сучаснага, часу для яго прыняцця дастаткова. Вокны без кратаў, паток дзённага святла, чыстая і прапрасаваная бялізна. Непрыемна здзівіла адзенне. Спалучэнне колеру: чорны трыкатаж і абутак, аліўкавы касцюм пінжак і спадніца, малінавая кашуля і сукенка, васільковая ватоўка. Гэта і смяшыла, і засмучала адначасова. Стан адзення для тых, хто папаў у калонію на кароткі тэрмін, быў сумным. Новую выдавалі толькі тым, хто прыехаў на два гады і болей. Абутак - з грубай скуры, не ўцепленай для зімы. У ёй трэба было праводзіць час з ранішняга пастраення да 20:30 ці да адбою, калі працавалі ў другую змену. Жудасныя калготкі, халодныя, сінтэтычныя, без стрейчу, калені надзімаліся як ветразі ўжо пасля пары гадзін носкі, гумка не ўтрымлівала іх на таліі, увесь час з'язджалі ўніз. Камусьці выдалі ўцепленыя рэйтузы, камусьці не. Мала каму пашанцавала з памерам. Усяго адна тонкая начная сарочка на ноч у дрэнна ацепленых памяшканнях. Словам, калі жанчына не мела пры сабе дастаткова неабходных цёплых рэчаў, то была асуджана на гінекалагічныя захворванні ў халоднае надвор'е. Сінтэтычныя шапкі памнажалі перхаць, сверб, выпадзенне валасоў. У такой шапцы праз дзень пасля санітарнай апрацоўкі галавы грыбок вяртаўся ў поўным аб'ёме. А ў летні перыяд, як высветлілася, роля парніка для грыбка выконвала сацінавая хустка, якую можна было здымаць вельмі рэдка. Канфіскавалі вітаміны. У медыкаў пазней можна было выпытаць комплексы тыпу "Аевіт" і нейкія мінералы айчыннай вытворчасці. Вадкія мыйныя сродкі мы са слязамі злівалі ў вёдра са смеццем. Калі пры сабе, акрамя вадкага парашка, нічога не было, выдавалася карычневае гаспадарчае мыла. - Якія былі правілы ўнутранага распарадку? - Хтосьці не можа запомніць рапарт, хтосьці забыўся прыбраць з тумбы вопратку на ноч, хтосьці мацюкнуўся ў страі на вуліцы - першыя пакаранні. Першыя даносы. Вучымся ратаваць сябе і тых, хто нам сімпатычны, вучымся хлусіць, не міргнуўшы вокам. "Гэта не я!" - галоўная ўстаноўка, якую неабходна ўшыць у свой мозг на перыяд знаходжання ў калоніі. Пазней яна прымае розныя варыяцыі. Прыход аператыўнікаў з індывідуальнымі прапановамі за зачыненымі дзвярыма падпісаць дамову на прадстаўленне інфармацыі аб іншых асуджаных. Разуменне, што тут пра мінулае жыццё лепш забыцца і ўвогуле нічога і нідзе не прамаўляць услых. Гэтыя працяглыя, хвілін па 40, гутаркі сам-насам з аператыўнікам выклікалі ўсеагульныя паранаідальныя настроі. Цябе выдзіралі са строю, выводзілі на дыялог у закрытым кабінеце, а, вярнуўшыся ў агульны пакой, цябе чакаў допыт астатніх асуджаных на прадмет крэпасці твайго духу. Не ўсе адмаўляліся ад здзелкі. Не ўсё гэта хавалі. Такім чынам, ужо ў каранціне нас падзялялі і нацкоўвалі адзін на аднаго. - Як размяркоўвалі па атрадах? - Непрыемная камісія, дзе раней ветлівыя пры першым знаёмстве людзі ў пагонах ператвараліся ў адну бяздушную машыну-сіта, якая, па незразумелых для цябе параметрах, вызначала, ці варта цябе закінуць у так званы прэс-атрад ці, калі жанчына ўжо пагадзілася на супрацоўніцтва, яе намінальна прадстаўлялі ўсім прысутным і праводзілі пасвячэнне ў гас-атрад – мясцовую «эліту», альбо табе пашанцавала і ты пойдзеш туды, дзе ёсць прывідныя чалавечыя каштоўнасці. Да некаторых ужо ў карантыне, як да сведкаў па іншых справах, прыязджалі прадстаўнікі розных структур. Далей - вучымся думаць і бяспечна адказваць на пытанні вельмі хутка: "Гэта не я", "Я нічога не ведаю, гэтыя людзі мне чужыя". У каранціне асуджаныя, якія выконваюць абавязкі выхавальнікаў новапрыбылых, імкнуліся максімальна наблізіць распарадак дня да прапісанага ў правілах унутранага распарадку. Гэта значыць 20-30 чалавек павінны былі, напрыклад, увечар за 15-20 хвілін прыгатавацца да сну. Гучыць як марафон, але спраўляліся. Прыкладна праз тыдзень у агульным пакоі да раніцы ўсе адчулі жудасны пах. Быццам учора ўся секцыя піла "чарніла" і закусвала пратэрмінаванай ліверкай. Прыходзіць разуменне, што 30 чалавек у секцыі могуць спаць толькі пры адчыненых вокнах. Незразумела толькі, як спаць тым, хто мае толькі тонкія гаспадарчыя кашулі. Выхавальнікі праводзяць эксперымент з тымі, хто не забяспечаны і каму дапамагаюць цыгарэтамі. Пытаюцца раптоўна: адкуль? Ёсць тыя, якія адразу здаюць пачаставаўшага. Гэта непрыемна. Частаваць нельга. Нічым і ніколі. Даводзіцца казаць: «гэта не я, не ведаю, навошта яна гэта прыдумала». - Якія віды працы прызначаюць палітвязням? - У залежнасці ад тэрміну, гэта можа быць шыццё на машыне, праца на спецмашыне: прыстрачваць гузікі, заклёпванні. Пазней са швачкі можна сысці на працу з прасам. Працы прыкладна аднолькавай складанасці, у залежнасці ад здольнасцяў. Праблема не ў гэтым. Праблема ў тым, што палітычным не падвышаюць разрад, якія б вытворчыя планы яны не выконвалі. Проста майстры ігнаруюць заявы на павышэнне разраду. - Тыповы працоўны дзень зняволенай у жаночай калоніі? - Пастраенне ў сталовую. Сняданак 15 хвілін. 20 хвілін асабістага часу. Пастраенне на фабрыку. Праверка наяўнасці ўсіх у страі. Эпізадычны індывідуальны агляд на вуліцы. Фабрыка. Вывад на абед строем. Вяртанне строем на рэшту працоўнага дня. Вывад з фабрыкі. Адсейваюцца са строю тыя, хто ідзе на фабрыку ў пазаўрочны час. Астатнія ідуць у атрад, дзяжураць, займаюцца самаабслугоўваннем у жылой зоне, гэта значыць выконваюць розныя віды бясплатных работ рознага ўзроўню фізічнай нагрузкі. Сёння вымытую недасушаную бялізну прыкладна на сто ложкаў трэба перанесці. Заўтра выгрузіць машыну гародніны на склад і пачысціць 50 мяшкоў бульбы. Паслязаўтра разабраць і вынесці са двара на сметнік плітку і бардзюры, папярэдне зняўшы з іх драўляныя альтанкі. Усе работы, з раніцы да вечара, выконваліся ў адным адзенні, якое мы мелі права папраць рукамі два разы на тыдзень. Пральныя машыны ў атрадзе былі зламаныя. Уборка снегу мяшкамі. Выціранне лужын на асфальце анучамі, мыццё платоў, сцен будынкаў перад прыездам усялякіх дэлегацый. Паліў кветак з пераносам вады вёдрамі за 500-700 метраў, пры наяўнасці каналізацыі і фантана ля клумбы. Плюс трэба паспець падрыхтаваць КВЗ, паўдзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах, у патрыятычных дыскусіях, намаляваць плакаты для конкурсу ўнутры УДВП МУС РБ. Выпіць таблеткі ўсім з аднаго акна, заўважыць, што ў цябе баліць, і запісацца ў чаргу ў медпункт, патрапіць у медпункт. Выканаць іншыя функцыі, калі ты брыгадзір, заўгас або намеснік заўгаса. Схадзіць на вячэру. Схадзіць у душ і памыць вопратку ў пэўныя дні. Атаварыцца ў краме ў дзень атаваркі. Напісаць лісты родным. Схадзіць на званкі. Падрыхтавацца да сну. Гэта першая змена. У другую змену ўсё тое ж самае, толькі пастраенне на фабрыку пасля абеду. - Ці былі выпадкі адмовы зняволеных працаваць? - Так, я чула аб такіх выпадках. Пакаранне прыкладна ў такім парадку: спачатку клетка ганьбы, потым камісія па пакараннях, потым ШІЗА. Пры рэцыдыве - статус злоснага парушальніка ПВР. Новы артыкул. Дадатковы тэрмін. Перавод у Зарэчча ў папраўчую калонію № 24. Здаецца, так. - Ці меліся там хаця б элементарныя ўмовы для працы і бяспекі працы? - Элементарныя, адносна, так. На фабрыцы, як і на любым беларускім дзяржпрадпрыемстве. Нешта зроблена для таго, каб запусціць вытворчасць, а нешта ніколі фактычна не будзе адпавядаць нарматывам, а толькі на паперы. Асвятленне слабаватае, людзі часта губляюць зрок. Не на ўсіх працоўных месцах ёсць дадатковыя лямпы. Кандыцыянераў няма. Улетку ад задухі адчыненыя вокны не ратуюць. Аптэчак на месцах няма, медыкаменты далёка ад лініі пашыву вырабаў, а пальцы ў швачак часта прабітыя іголкамі наскрозь. Пры дрэнным самаадчуванні працаўніцу павінна адвесці ў санчастку брыгадзір, але паколькі "план гарыць", можа і адмовіць. Санвузел не адпавядае ні маральна-этычным, ні санітарным патрабаванням, там часта няма вады. Пітная вада падаецца пры ўваходзе ў грамадскую прыбіральню. - Ці магчыма было атрымаць адукацыю або прафесійныя навыкі ва ўмовах калоніі? - Так, былі бясплатныя і платныя варыянты павышэння кваліфікацыі, у тым ліку і атрымання вышэйшай адукацыі. - Колькі вы атрымлівалі за месяц у калоніі? - Ад аднаго да сямідзесяці пяці рублёў. Магла скарыстацца дваццаццю пяццю працэнтамі ад заработнай платы. Астатняе здымалі на аплату камунальных паслуг, харчавання, арэнды адзення. Гэта тое, што я бачыла ў разліковых лістках. Якую зарплату фактычна прапускалі праз бухгалтэрыю, я не ведаю. - Ці выкарыстоўваецца праца ў калоніі, як адна з формаў здзекавання над палітвязнямі? - Гэта здзек над усімі зняволенымі. Ім там асоба няма часу вылучаць па катэгорыях. Вытворчасць максімальна выраўноўвае статуты працаўнікоў у вачах адміністрацыі. Але ёсць пункцік, я ўжо казала: разрад палітычным не падвышаюць. Таксама нельга дагнаць план у пазаўрочны час, трэба ўсё паспець за змену. Дзіўнае абмежаванне, паколькі пазаўрочны час не аплочваюць нікому, аплата здзельная. Але пасля змены часта хочацца застацца на фабрыцы, а не ісці ў атрад. - Ці магчымыя якія-небудзь формы скаргаў у сувязі з працоўнымі пытаннямі ва ўмовах калоніі? – Паскардзіцца можна, несумненна. Гэта значыць напісаць скаргу і даслаць яе нескладана. Але як у РБ даказаць, што табе за месяц заплацілі 0.32 руб. у турме, выходзячы з якой, ты не можаш вынесці пацвярджальныя дакументы? У Беларусі, калі не памыляюся, 15 прадпрыемстваў знаходзяцца ў ведамстве УДВП МУС. Дзіўна меркаваць, што вярхушка ўлады не арыентуецца ў прыбытках гэтых прадпрыемстваў і спосабах атрымання прыбыткаў. - Што было найбольш маральна цяжкім у вашай сітуацыі? - Лавіраваць паміж сваім каштоўнасцямі, прынцыпамі і жаданнем хутчэй вярнуцца дадому. Непрыемным здзіўленнем была велізарная колькасць людзей, гатовых абабраць да ніткі і забыцца пра цябе. Гатовых узяць у цябе ежу і здаць за гэта аператыўніку, за пачак цыгарэт ці шакаладку. Прыйшло разуменне, што любое злачынства - гэта вынік прагрэсавальнай сацыяпатыі ў той ці іншай форме, якая ў калоніі толькі пагаршаецца. З калоніі выходзяць сацыяльныя інваліды. Разумець, наколькі масавая гэта з'ява, у які крызіс яна можа выйсці ў рамках адной маленькай краіны, цяжка. Безнадзейнасць - заўсёды цяжка. Цяжка было ўсвядоміць у нейкі момант, што ты губляеш чалавечы і табой кіруе жывёльны стан, у якім хочацца або забіцца ў кут, выскаліўшыся, або накінуцца на крыніцу небяспекі. Адчуць грань, за якой лёгка стаць пацыентам псіхіятра. Цяжка, калі табе здаецца, што ты набыла сябра ў чалавеку, а ён вырашае цябе здрадзіць. Парушыўшы вашыя дамоўленасці, у момант, калі ты становішся чалавеку бескарысная на пэўным этапе. Цяжка прымаць там свае прамашкі. Вельмі балюча адбываюцца такія працэсы. Звычайна яны пад лупай вывучаюцца ўсім калектывам, у якім ты знаходзішся. - Што неабходна рабіць палітвязню, каб падтрымаць сваё фізічнае і псіхалагічнае здароўе, знаходзячыся там? - Творчасць, спорт, самаразвіццё, чытанне, выбіральнасць у зносінах, пастаянны кантакт з блізкімі і роднымі, рот на замку аб мінулым жыцці - строга. Нянавісць разбурае псіхіку вельмі моцна, таму важна захаваць максімальную эмпатыю да любых людзей, але не на практыцы, а ў душы. На практыцы выяўляць эмпатыю тамака трэба, толькі пераканаўшыся, што чалавек не скарыстаецца ёю за цыгарэтку ад опера. Слухаць, чуць, не расказваць пра гэта, выкарыстоўваць толькі ў асабістых мэтах. Умець строга казаць "не". У тым ліку і аператыўным супрацоўнікам, мясцовым псіхолагам, святарам. Ніхто з іх не варты тваёй споведзі. Выкрыцьцё тваіх грахоў перад крымінальным кодэксам іх праца. - Якая падтрымка з боку грамадства ці арганізацый важная для палітвязняў? - Вядома, рэгулярная матэрыяльная дапамога. Прафесійная псіхалагічная праца са сваякамі зняволенага. - Ці сутыкаліся вы з выпадкамі салідарнасці ці ўзаемадапамогі паміж палітвязнямі ў кантэксце працоўнай дзейнасці? - Так. Палітычныя зняволеныя 2020-га - пераважна, ярка выяўленыя эмпаты. Не ўсё, вядома. Часцяком яны не ўмеюць не дапамагаць людзям. Так, сталі больш выбарчымі, але без узаемадапамогі яны не будуць самі сабой. Таму і ў працоўнай сферы, як і ў любой іншай, людзі адзін аднаму дапамагаюць. Read this text in рус

Суддзя суда Наваполацка Зінаіда Балаболава 25 студзеня за распаўсюд «экстрэмісцкіх» матэрыялаў у сацыяльнай мэсэнджэры арыштавала на 15 сутак работніка ААТ «Нафтан Аляксандра Ляшкова. Гэта чацвёртая запар адміністрацыйная ізаляцыя ўдзельніка стачкі 2020 года, якая доўжыцца 59 сутак, перадае «Віцебская Вясна». У судзе стала вядома, што Аляксандр выкарыстоўваючы акаўнт у мэсэнджэры «Telegram» ажыццявіў перасылку паведамлення з канала з назвай «Беларусь галаўнога мозгу», які ўлады ўнеслі ў рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў. Мужчына ў судовым паседжанні віну не прызнаў, пры гэтым указаў, што ён экстрэмісцкія публікацыі праз свой канал у мэсэнджэры "Telegram" не распаўсюджваў. На падставе ўнутранай перакананасці ў межах ч.2 арт.19.11 КаАП суддзя Балаболава пакарала Ляшкова адміністрацыйным арыштам тэрмінам на пятнаццаць сутак. Крыніца: «Vitsebskaya Viasna» Read this text in eng or рус

Цяжарная жанчына павінна сыходзіць на бальнічны па цяжарнасці і родах. Просіць у дырэктара паменшыць ёй колькасць гадзін у змене, т.я. часта трэба хадзіць да лекара, на розныя абследаванні. Працадаўца адмовіў. Ці законна гэта? Наймальнік абавязаны ўстанаўліваць няпоўны працоўны дзень або няпоўны працоўны тыдзень па просьбе цяжарнай жанчыны, жанчыны, якая мае дзіця ва ўзросце да чатырнаццаці гадоў (у тым ліку знаходзіцца на яе апецы), работніка, які ажыццяўляе догляд за хворым членам сям'і ў адпаведнасці з медыцынскай даведкай аб стане здароўя. (артыкул 289 Працоўнага кодэкса РБ ). Устанаўлівацца такі рэжым працы можа як на канкрэтны тэрмін (напрыклад, на месяц або на ўвесь час работы, што застаўся да догляду работніцы ў водпуск па цяжарнасці і родах), так і на нявызначаны тэрмін. Для ўстанаўлення няпоўнага працоўнага часу наймальніку неабходна: атрымаць ад работніцы заяву з просьбай аб устанаўленні няпоўнага працоўнага дня (няпоўнага працоўнага тыдня). Да заявы неабходна прыкласці меддаведку аб стане здароўя, якая пацвярджае факт цяжарнасці; выдаць загад (распараджэнне) аб устанаўленні няпоўнага працоўнага часу і азнаёміць з ім работніцу; унесці змяненні ў працоўны дагавор (кантракт) шляхам заключэння дадатковага пагаднення да працоўнага дагавора (кантракта) аб устанаўленні няпоўнага рабочага часу і ўказаць у ім рэжым рабочага часу і часу адпачынку, аплату працы. Звесткі аб няпоўным працоўным часе ў працоўную кніжку работніцы не ўносяцца (артыкул 291 Працоўнага кодэкса). Калі вы не ведаеце што рабіць у гэтай сітуацыі — звяртайцеся да нас па параду! Калі ў Вас ёсць канкрэтная сітуацыя і вы не знайшлі тут адказу - вось спасылка на наш чат-бот, дзе вы атрымаеце індывідуальную кансультацыю. Леанід СУДАЛЕНКА, юрыст Salidarnast e.V. з дваццацігадовым досведам у пытаннях абароны правоў працоўных Беларусі. Былы прававы інспектар дэмакратычнага прафсаюза РЭП, сябра праваабарончага цэнтру “Вясна”, лаўрэат міжнародных праваабарончых прэмій. Read this text in рус

Чарговыя выпадкі затрыманняў і сістэматычны пераслед апанентаў рэжыму. Сёння стала вядома аб двух новых выпадках - у Наваполацку і Ваўкавыску. У Наваполацку перад судом паўстаў Зміцер Шалак, бубнач вядомага мясцовага гурта Paranoia Dolls. Летам мінулага года ён быў арыштаваны па адміністрацыйным правапарушэнні, аднак сённяшняе пасяджэнне звязана з двума больш сур'ёзнымі абвінавачаннямі: артыкуламі 369 - "Абраза прадстаўніка ўлады" і 368 ч. 1 - "Абраза прэзідэнта Рэспублікі Беларусь". Гэтыя абвінавачванні падкрэсліваюць трывожную тэндэнцыю да ўзмацнення жорсткасці пакаранняў за выказванні, якія тычацца ўладаў. Суддзёй у гэтай справе выступае Віталь Лапко. Яшчэ адным выпадкам стала затрыманне супрацоўніка прадпрыемства "Белакта" у Ваўкавыску. На "пакаяльным відэа" мужчына прызнаецца ва ўдзеле ў пратэстах і распаўсюджванні "экстрэмісцкіх матэрыялаў". Крыніца: Viasna Read this text in eng or рус

Выбух у новым цэху мінскага радыёзавода «Гарызонт» стаў адной з самы масавых трагедый у Беларусі ў ХХ стагоддзі. Пошук людзей працягваўся трое сутак, вынікам бяды стала як мінімум сотня загінулых і больш за 300 пацярпелых. Але што стала прычынай? Як адрэагавалі ўлады? Каго прызначылі вінаватым? Як паводзілі сябе чыноўнікі? «Наша Ніва» распавяла аб жудаснай прамысловай аварыі ў БССР, якую замоўчвалі савецкія ўлады. Read this text in or рус